Letras Galegas 2021

Xela Arias

Ano 2021

Xela Arias

Xela Arias arredor do ano 1993

Autor: Xulio Gil.

Xela Arias na Granxa Escola de Barreiros no ano 1963

Autor: Avelino Pousa Antelo

Fonte: arquivo familiar

Xela Arias, con só uns meses, cos seus pais, Valentín Arias e Amparo Castaño, na Granxa Escola de Barreiros

Fonte: arquivo familiar

No parque do Castro (Vigo), en marzo de 1972

Fonte: arquivo familiar

Xela Arias en 2003

Autor: Lois A.C.

Xela Arias, X. García Crego e Celia Torres en Xerais no ano 1989

Autor: Xoán Vilar Cardona

Fonte: Xerais

Denuncia do equilibrio (1986), primeiro poemario de Xela Arias, con cuberta de Xosé Guillermo

Xela Arias, no centro da imaxe, presenta a colección Clásicos do noso Tempo de Xerais na feira do libro de Vigo (1989). Pola esquerda, Xavier Rodríguez Baixeiras, tradutor do segundo número da colección, O demo nos outeiros de Cesare Pavese; Malós Cabrera, tradutora do primeiro, A caída de Albert Camus; e Valentín Arias, tradutor do terceiro, Voo de noite de Antoine de Saint-Exupéry. Xerais publicou en 1990 na mesma colección o Dublineses de James Joyce na tradución da propia Xela Arias, Débora Ramonde e Rafael Ferradás.

Autor: Xoán Vilar Cardona

Autor: Xulio Gil.

Imaxe da sesión de fotos de Tigres coma cabalos. O libro inclúe unha moi similar a esta acompañando o poema "III. Monólogo adicto".

Autor: Xulio Gil.

1/10

Biografía

Xela Arias. Declárome inconforme

Por Ana Romaní

Acaso sexa a declaración que sostén con máis clara rotundidade a postura vital e literaria de Xela Arias. Un inconformismo creativo e solidario que, desde a lucidez dunha mente en rebeldía, despregou ao longo de corenta e un anos de vida a paixón da palabra na súa máis depurada independencia, en cada un dos seus actos poéticos, culturais, cívicos. Por ser exactas, ela dixo:

Ler máis

Tribuna

Xela Arias, a escrita tensa

Marilar Aleixandre

Xela Arias, a escrita tensa como un arco guindando os poemas que atinxen o corazón. Trazada nun tempo, ai tan breve, entre marzo de 1962 en Ortoá e novembro de 2003 en Vigo. A singularidade da súa palabra transgresora leva a Real Academia Galega a dedicarlle o Día das Letras Galegas 2021. Unha voz na vangarda, imposíbel de axaldar nas xeracións do seu tempo, unha poeta que se preguntaba: A miña xeración en galego, onde está? A palabra poética de Xela Arias revólvese, indaga, cuestiona e interroga a orde das cousas.

Ler máis